قندک مامان

    پسر قشنگم عکسای تولدتو در ادامه مطلب ببین پذیرایی عصرانه       کوروشی و دوستاش   قلم دوش عمو میلاد همراه با کادویی که عمو جونش براش خریده ماشین کنترلی   کیک بره ناقلا که همیشه می خواستیش     در حال ناخونک زدن به کیک               ...

کوروش خوشگلم لمس بودنت خجسته باد عزیزم بهترین آرزوها و بهترین سرنوشت رو برات از خدای خوب و مهربونم می خواهم ...

چه زیباست حس آغازی دوباره تولدی دوباره بودنی دوباره کوروش عزیزم                      می خواهم بدانی آمدنت چگونه عادت بودنم را بر هم زد و مرا به یاد خودم  به یاد عشق  به یاد بوهای گمشده ی گلهای اطلسی و شب بو  و به یاد شمعدانی های معصوم باغچه ی کودکی ام و به یاد زندگی که گهگاه روی طاقچه ی عادت از یادم می رفت انداخت می خواهم بدانی وقتی در 5 خرداد 91 بین هوش و بیهوشی تو را زنده تر و بیدارتر از نه ماه گذشته در کنارم دیدم و حس کردم انگار یکبار دیگر خدای مهربانم تمام زندگی _ تمام زیباییها _ تمام گلها _تمام درختان...

  جمعه 25/2/94 ما بسمت روستای زیبای کنگ که گفته میشه ماسوله ی خراسان هست حرکت کردیم.تصمیم داشتیم بعد از خوردن صبحونه به پیاده روی بپردازیم و تا هرجایی که شد و بچه ها خسته نبودند راه بریم و بعدش برای نهار به طرقبه بریم.   در ابتدای مسیر جایی اتراق کردیم و صبحونه خوردیم و چندتا دونه عکس انداختیم این عکسم کوروش خودش از خودش گرفت(میخوام از خودم عسد بدیلم) صورت کثیفشم ماستیه اشتباه نشه یه وقتی فقط ماست چکیده هست که مالیده به دماغش سنگ پراکنی در رودخانه       مشغول فوت کردن قاصدک در بین راه کوروشی همش میخواست وایسته و آّ بازی کنه و راه نمیامد و ما هی مجبور بودیم که...